RABBİMİZİN MİSAFİRLERİ
Baba, demek sensiz geçecek yıllara yelken açtım, pusulasız gibi
Apansız kaybetmedimsede ,94 yaşında kaybetmişsemde seni
Genede sel’den sonra toprağa bağlı kalmış yaralı bir bitki gibi
Ne yaşadığım belli, nede yaşamadığım,sanki uyur gezer gibi
Annesiz geçen yıllarda kol kanat gerdin, birikti acı tatlı anılar
Hangisini düşünsek, hangisine el atsak, acılı yüreğimizi yaralar
11 yaşımda kaybettiğimde annemi, sana sarıldım, sana tutundum
Ne badireler atlattık, ne yokluklar, şükrettim, varlığınla avundum
Yeri geldi üstümüzü örttün,bazen korktuk sana sarıldık ağlayarak
Yaz’da gölge oldun, kış aylarında korunak, yanlızlıklarda sığınak
Annesizlikten farkı yokmuş babasızlığın, hafta dolmadan anladım
Aylar sonra arayacağımı, belki yıllar sonra arayacağımı sandım
Haftasına varmadan, hayatımızın direğinin yıkıldığını anladım…
Yetim ve öksüzler ağlarız geceleri ,yüreğimizden gider fatihalar
Tesellimiz var, Rabbimizin misafirleri artık, o can ana ve babalar..
